دلنوشته...

سال نو هم رفته رفته داره کهنه میشه..

به همین سادگی و به همین زودی !!

بازم ما موندیم با همون دردا و غصه های سال قبل با همون غم هایی که تحت هیچ شرایطی دست از سرمون بر نمیدارن..

میدونی چیه؟! همه چی میگذره..

روزها ، ماه ها، سالها عمر من، عمر شما ، عمر تو...

فقط و فقط یاد ها و خاطره هاست که همیشه زنده میمونه همیشه یعنی تا ابد..

تا ابد یعنی تا وقتی زنده ایم و نفس میکشیم و حس میکنیم

خاطره های روزای خوب..روزای بد.. محبتایی که کردیم

و بی مهری هایی که کشیدیم نمکدونی که دو دستی دادیم

و دو دستی که برامون بی نمک موند...

لحظه هایی که دو نفره ثبت کردیم و علاقه ای که تک نفره ثبت شد!

یاد آدمایی که آهسته آهسته اومدن و سراسیمه رفتن

و خواستن فقط به تجربیاتشون اضافه بشه

تجربه آدمای متفاوت یا به قول خودشون عشقای متفاوت!!!!!!

شایدم جهت ثبت یه رکورد جدید در گینس !!

آدمایی که صرفا بهشون میشه گفت "تنوع طلب" ...

دقیقا همون چیزی که بعضی ها با عشق اشتباهش میگیرند..

و این ما هستیم با دلهایی تا ابد گیر.....

با آهی به همراه یادی ازشون توی همون گوشه تاریک و خلوت و دنج دلامون...

با دردی که طاقت تنها کشیدنشو نداشتیم و داریم به تنهایی

از پسش بر میاییم با داغی سوزاننده تر از شنیدن لحن گرم دروغ...

گاهی باید نباشی تا مزاحم زندگی قشنگ آدما نباشی

گاهی باید رهسپار کوچه هایی شوی که روزگاری پناهگاه بی کسی هایت بود

گاهی باید رد شد..باید دل کند ورفت ...

#پسر پاییز_وحید