شعر بود ...

انتـظارم ، انتظـارم ، انتظارم شـعر بــود

عاشقت بودم ،نگفتم ، احتکارم شعر بود

عشق را پنهان نمودم در دل خود روزها

شامِ تارِ روزهای اشکبارم ، شــعر بـود !

می سپارم دل به لبخندت ، قرارِ این غزل

دیر فهمیدم ، قرارِ بی قرارم … شعر بود

خواستم نفیَت کنم،عشقِ تو در دل داشتم

ماه رویم چشمهای داغدارم ، شــعر بود !

آمدی و شعر خوانِ روزهای من شدی

آمدی و از خـزانم تا بهـارم شعر بود 

خواستم کاری کنم ، اما همه بر باد رفت

بعد تو بر سنگ قبرم یادگارم شعر بود !

“‏امیر طاهری‬”