دل من ...

نه دست هایت توی جیبم است 

نه سرت روی سینه ام

در این گرانی شب هایی که باران 

تمام ستاره ها را از آسمان شسته است

نمی شود دل به آسمان زد و برای آرزوهایت شهاب چید..!

کمی برایم آغوش قرض میدهی؟!

میخواهم نازت را بخرم اما...

دل و جیبم عجیب خالیست ...!

دل من هرزه نـبـود …

دل من عادت داشـت ، که بمانـد یک جا !!!

به کجا ؟!

معـلـوم است ، به در خانه تو !

دل من عادت داشـت،

که بمانـد آن جا ، پـشـت یک پرده تـوری،

که تو هر روز آن را به کناری بزنی …

دل من ساکن دیوار و دری،

که تو هر روز از آن می گـذری .

دل من ساکن دستان تو بود.

دل من گوشه یک باغـچه بـود،

که تو هر روز به آن می نگری.

راستی،دل من را دیدی…؟!