کااااش...

در فلسفه وفا چنین امده:
دل وقف شکستن است
بیهوده نرنج...

دوستای گلم سلام
به وبلاگ روزهـــاے بــےخاطــــره.. خوش امدید
امیدوارم حالتون خوب باشه وچهار فصل سال زندگیتون پاییز نباشه.
به امید بهار موندن همه فصلهای عمرتون ...
پــسر پاییــــز ...(وحــــید)

پاییز
وفادار ترین فصل خداست
حافظه ی خیس خیابان های شهر را
همیشه همراهی می کند
لعنتی، هی می بارد و می بارد…
و هر سال
عاشق تر از گذشته هایش
گونه های سرخ درختان شهر را
می بوسد و
لرزه می اندازد به اندام درختان
و چقدر دلتنگ می شوند برگ های عاشق
برای لمس تن زمین
که گاهی افتادن
نتیجه ی عشق است….

بیچاره پاییز ...
دستش نمک ندارد...
این همه باران به آدم ها میبخشد، اما همین آدم ها تهمت ناروای خزان را به او میزنند.
خودمانیم ...
تقصیر خودش است ؛
بلد نیست مثل " بهار" خودگیر باشد
تا شب عیدی زیر لفظی بگیرد و
با هزار ناز و کرشمه سال تحویلی را هدیه دهد ...
سیاست " تابستان " را هم ندارد
که در ظاهر با آدم ها گرم و صمیمی باشد
ولی از پشت خنجری سوزناک بزند
بیچاره .....

من خوبم

خسته نیستم!

فقط گاهی دستم به این زندگی، نمی رود

به دروغ گفته ام

به خوابم می آیی !!

تا چشمانم ، دمی پلک برهم گذارند

من خوبم

خسته نیستم!

دل بسته ام به پاییز

شاید دوباره

سر مهر ، بیایی!!

خدایای من !

گنجشک ها کی رفتند ؟

چه کسی لخت کرده شاخه های معصوم

اندیشه مان را؟

لعنت بر این پاییز!

که باز بی هیاهو

جیب همه را زده است !

من خوبم

خسته نیستم!

فقط آرام

آرام تر پلک بزن

من دیگر از آن بید های ام

که با هر بادی می لرزد...

وقت پایانم ......